آخرین دست نوشته شهید چمران

آخرین دست نوشته شهید چمران دقایقی قبل از شهادت

، داخل ماشین و در حال رفتن به سوی دهلاویه که بعد از شهادتش از جیب پیراهنش بیرون آورده

شد  درحالی که خون آلود بود

ای حیات ! با تو وداع می کنم ، با همة مظاهر و جبروتت .

ای پاهای من ! می دانم که فداکارید ، و به فرمان من مشتاقانه به سوی شهادت صاعقه وار به

حرکت  درمی آیید ؛

اما من آرزویی بزرگتر دارم .

به قدرت آهنینم محکم باشید. این پیکر کوچک ؛ ولی سنگین از آرزوها و نقشه ها و امیدها و

مسئولیت ها را به سرعت مطلوب به هر نقطه دلخواه برسانید .

دراین لحظات آخر عمر ، آبروی مرا حفظ کنید . شما سال های دراز به من خدمت ها کرده اید .

از شما آرزو می کنم که این آخرین لحظه را به بهترین وجه ، ادا کنید.

ای دست های من ! قوی و دقیق باشید . ای چشمان من ! تیزبین باشید . ای قلب من !

این لحظات آخرین را تحمل کن. به شما قول می دهم که پس از چند لحظه همة شما در استراحتی

عمیق و ابدی آرامش خود را برای همیشه بیابید .

من چند لحظة بعد به شما آرامش می دهم ؛ آرامشی ابدی . چه ، این لحظات حساس وداع با

زندگی و عالم ، لحظات لقای پروردگار و لحظات رقص من در برابر مرگ باید زیبا باشد

شادی روح شهدا واموات خودتان صلوات

منبع  استفاده از وبلاگ    http://rahmat14.blogfa.com/

زندگی پیچ و خم خاطره هاست

زندگی پیچ و خم خاطره هاست

زمان چو برق و باد  می گذرد

و این بنده ی حقیر

سرگرم در این بلور دنیایی

خدایا نکند غرق شوم

در این پیچ و خم بی انتها

روم به این سو و آن سو

بهر هر کاری و گره ای

خدایا نکند لحظه ای

از یاد برم تو را از این ذهن آشفته

چه زیباست به هر جا روم

زیر این دست پهناورت

آسمان زیبای آبی

بی پایانت خواهم بود

چه زیبا گفت سهراب

هر کجای دنیا باشم

آسمان مال من است

7:07 صبح روز یکشنبه

94/05/04

یا علی ، التماس دعا

درانتظار نگاه

آقا این چشمان در انتظار نگاهی از توست

آیا شودگو شه چشمی بر

 این بنده ی حقیر اندازی؟

گمانم لایق نگاهت نیستم

زیرا که  چشمان این بنده ی حقیرت

گنه بسیار کرده

ویا اینکه تو در جلوی دیدگانم هستی

حتی هر روز و هر شب و هر لحظه

و لیکن چشم بینا ندارمت که بینم

                               به این امید که خدای تبارک  وتعالی ظهور آقایمان را نزدیک گرداند ...

الهی ، آمین... یا رب العالمین

ساعت 7 صبح روز پنج شنبه 94/05/01

اشکرلی انت یا رب

اول تمام امیدم به خداست

بعد  از خدا هم تو

خدارا شاکرم

که قرار داد تورا بر سر راهم

اگر تو نبودی این بنده ی حقیر

در کجا به سر می برد؟

در چه حالی بود؟

چه کاری می کرد؟

خدایا شکرت که
نجاتم دادی از این تاریکی های حزن

از این توهمات روز و شب

از این سردرگمی های بی انتها

از این پوچی ها

و زین ذهن مرداب عمیق

از نگرانی های عزیزانم کاستی

آزادم کردی از زندان بی هدف

رهاندی مرا از گناه

گرفتی دستم رابا

آن امام همامت حسین(ع)

یارب  نرهان دیگر

این دستان بی رمقم را

الهی العفو الهی  العفو الهی العفو

اشکرلی انت یا رب

یا علی ، التماس دعا ، ساعت 6:10 صبح روز سه شنبه 94/04/30

نوازش و مهرورزی

در ایران پدرها و مادرها مقابل فرزندشون همدیگر را نوازش

نمی کنند و در آغوش نمی کشند و اینکار رو مقابل کودک زشت

می دانند...

اما هنگام مشاجره رعایت فرزند را نمی کنند و مقابل او با هم

مشاجره می کنند.

 و فرزند چه بسا از داد و بیداد آنها به گریه می افتد.

 خوب در ایران کودکان از کجا مهرورزی بیاموزند؟

نوازش و مهرورزی در رسانه ها ممنوع است.

در مدرسه ممنوع است.

در خانواده ممنوع است.....

پس ذهن کودک در ایران بیشتر از مهرورزی، خشونت را می آموزد.
 
جان لنون چه زیبا گفته :در جهانی زندگی می‌کنیم که باید پنهانی

عشق بازی کرد، در حالی‌ که در روز روشن  خشونت را تمرین

می‌کنند.

 به امید یه زندگی پر از عشق. ...