خدایا گرفته ام ، گرفته

 خدایا گرفته ام ، گرفته

لحظه هایی در دلم می گذرد

با کلی خاطره و حادثه

 تمامش همیشه دغدغه

دغدغه هایی بی سرانجام

پریشانی هایی نابه فرجام

ثانیه هایی سر درگم

روزهایی آشفته

همچون کلافی سردرگمم

خدایا عمری ست

رسوخ کرده ای در وجودم

همین امید مانده  در جسم و جانم

 گویند خنده بر هر دردی دواست

ولیکن به قول شاعر

اما خنده ی تلخ من

 از گریه غم انگیز تراست

تا به کی باید آرام گیرد این دل

خداست که می داند

دوشنبه 2 فروردین 1395

ساعت 2:45 بعد از ظهر

یا علی التماس دعا

آرام

دل که آرام باشد

لحظه ها اگر پز از هیایهو و غوغا هم که باشد

چون به او بند است

در دریای مواج و طوفانی هم آرام است

حرف های ناگفته

پر از حرف های ناگفته ام
دلم سر ریز است
اما  انگار  بر زبانم قفلی فکنده اند
خدایا فقط تویی که درپهنای وجودم
جای داری
در عجبم اگر تو نبودی
 دنیا دگر چه بود ؟؟؟
زمین چه بود؟؟
آب و هوا را بهرچه بود ؟؟
هر ساخته ات   دنیای ست
دنیا ، زمین ، آسمان ات
جزء جزء آفریده هایت
همه اش حرف هایی ست نا گفته
هر حرفی نشاید گفت
پس همان بهتر است که
 گه گاهی قفلی بر زبانم باشد

                                              یا علی ، التماس دعا

                                             بیستم ماه مبارک رمضان

                                                18:50 سه شنبه

                                                   16/04/94