تارهای زندگی

تنیده اند تارهایی بر دلم

چون تارهای ابریشمی

ز پیل های ابریشمی

آری این هاست تار های زندگی ام

روند روان هر کدام به سویی در جریان

ز تار اول آغاز شد زندگی ام

آورد مرا به دنیایی توأم با تلأطم

ز این تار آمدند باقی تارها به میان

تارهایی پیچ در پیچ

همچون کلافی پیچیده اند دور و برم

یکی گوید صبر...

دیگری گوید شکر ...

آن یکی شیطان ...

این یکی فرشته ...

خدایا نگویمت کفر

ولیکن رهایم کن

ز تار های شوم

تار آخرم کی ؟ به کجا؟!!

خواهد برد مرا ؟؟!!!

تودانی چون

بر نهان ، آگاهی ، ای خدا...